Λένε πολλοί ότι ζούμε σ' ένα Μεσαίωνα. Διαφωνώ, πρόκειται μάλλον για Το Τέλος κι όχι για ενδιάμεση χρονική περίοδο μετά από την οποία θα αναδυθεί μία ακόμη Αναγέννηση. Πρόκειται για την εξαφάνιση και του τελευταίου εναπομείναντος ίχνους ανθρώπινου πολιτισμού, κοινής λογικής και ανθρωπιάς. Ζούμε στο κατακάθι του χρόνου, εκεί που πια δεν έχει απομείνει τίποτε σημαντικό, τίποτε ουσιαστικό. Δεν θέλω αναγνώστη μου να σε υποτιμήσω τοποθετώντας σε στον πάτο, τον οποίον όμως βρίσκεσαι ότι κι αν σου λένε οι "άλλοι". Είσαι εκεί σαν πεταγμένο άχρηστο αντικείμενο και περιμένεις... Τι περιμένεις; Να σου δώσουν αύξηση, να κερδίσεις το λαχείο, να σου χαρίσουν τα χρέη. Ναι, δεν έχει άλλα, αυτά είναι όλα κι αυτά χαρακτηρίζουν όπως και προσδιορίζουν την χρονική σου στιγμή. Ξέρω-ξέρω, υπάρχουν κάποιοι καλοί άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται για το χρήμα, το κέρδος, τα πλούτη και τη δόξα αλλά όπως βλέπεις πολύ καλά γύρω σου αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανείς τους. Όσοι έχουν λύσει αυτά τα..."προβλήματα" δεν υπάρχουν στον δικό σου κόσμο. Επιστρέφω λοιπόν στην πραγματικότητα. Ο χρόνος είναι και χώρος-τόπος κι ο χώρος σου λέγεται "πάτος". Είναι αυτό το σημείο στο χωροχρόνο που εσύ βρίσκεσαι και υπάρχεις αυτή τη στιγμή, με άλλα λόγια είναι το τώρα. Δεν έχει σημασία αν συμφωνείς ή διαφωνείς ή κάτι άλλο. Γι' αυτό άλλωστε εδώ δεν μπορείς να σχολιάσεις αλλά ούτε καν να μου στείλεις ένα email με την άποψή σου, δεν τη θέλω όπως κι εσύ δεν θέλεις να σου λένε τι να κάνεις. Τι έχει λοιπόν σημασία τώρα, εδώ; Θα σου πω: ΕΣΥ