Τελικά το "καθεστώς" έμεινε στη θέση του. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν 1ον. Να υποστείλει τις κομματικές παντιέρες στην επαρχία, ξέρετε τώρα, εκεί που όλοι ξαφνικά έγιναν "ανεξάρτητοι" και 2ον. Να ρίξει όσα περισσότερα κόμματα μπορούσε σαν δήθεν επιλογές, ελιές, ποτάμια, γέφυρες και καπηλειά. Το κόλπο πέτυχε κι ας είναι καλά οι δήθεν του τύπου "με λέν' Αρτέμη" που φρόντισαν γι' αυτό. Τώρα έρχονται τα χειρότερα και πριν γίνει ότι είναι να γίνει ας σκεφτούμε οτι δεν θεωρείται κανείς ούτε "άξιος" ούτε "ικανός" ούτε φυσικά μεγάλος πολιτικός όταν θεωρεί αναγκαίο "για το καλό της πατρίδας" να διώξει ανθρώπους από την εργασία τους ή να τους εξοντώσει οικονομικά μέσω των φόρων. Όταν ένας πολιτικός δεν μπορεί παρά να κάνει μόνον αυτά τότε είναι ή ανίκανος ή προδότης και πρέπει η Πολιτεία να τον αντιμετωπίζει αναλόγως. Αν η Πολιτεία δεν το κάνει τότε το πολίτευμα έχει καταλυθεί και το τι χρειάζεται να γίνει περιγράφεται θαυμάσια στο Σύνταγμα των Ελλήνων.