Ι-δανικές καταστάσεις...

Και νάμαστε πάλι εδώ κάτω από τον καυτό ήλιο του Αυγούστου. Με την "πουσ...λέ" σαγιονάρα στο πόδι, το σουβλάκι στο αριστερό χέρι και την μπίρα εισαγωγής στο δεξί. Στεκόμενοι εν το μέσω της παραλίας με προτεταμένο τον κοιλιακό μυ να βροντοφωνάζουμε: "...ρε μ@λ@κ@, ούτε χώρο για να παίξουμε ρακέτες δεν έχει...". Και ξαφνικά μέσα στην ησυχία του όχλου το ι-φον χτυπά με το ψαγμένο ρίνκτόνε "ντούπου-ντούπου-τσσ-τσσ..."

- "ναι...έλα ρε μ@λ@κ@ που είσαι έχω πιει ένα κασόνι μπίρες να σε περιμένω εδώ με τον άλλονε..." (για τα σουβλάκια ούτε λόγος)
- "ναι ρε μ@λ@κ@, έρχομαι, καθυστέρησα λίγο γιατί σταμάτησα  να πάρω κάτι να φάω, είμαι από τις 12 νηστικός..." (η ώρα είναι 2...)
- "αντε ρε μ@λ@κ@, εντάξει περιμένω"
- "και πούσε, εγώ θα παίξω μαζί με το Γιάννη ντάξει; πάρε συ το Γιώργο σήμερα"
- "καλα ρε μ@λ@κ@, δεν θα τα χαλάσουμε χαχαχαχα, φέρε και καμιά μπίρα..."
- "μπαμπάααα, δώσε μου το τηλέφωνο γιατί το δικό μου έμεινε από μπαταρία (όσο προσπαθούσα να βγάλω τη χαζο-φωτογραφία της ημέρας για το facebook)..."
- "πάρε της μάνα σου έχω δουλειά τώρα, το χρειάζομαι"
- "ρε μ@λ@κ@, πότε γυρίζεις από την άδεια;"
- "το Σεπτέμβρη ρε μ@λ@κ@ αφού πήρα ένα μήνα..."
- "καλά που μου τόπες ρε μ@λ@κ@ να κανονίσω να πάρω καμιά 10ριά μέρες μόλις γυρίσω τέλος του μήνα να πάμε καμιά βόλτα στο Πήλιο..."
- "ντάξει ρε μ@λ@κ@ , άντε θαταπούμε από κοντά, έρχομαι"...

Ναι, τα έργα και αι ημέραι του νεοκάφρου της νοτιοανατολικής ευρωπαϊκής ηπείρου... Όχι, δεν είσαι εσύ(;) ούτε εγώ, είναι οι ψηφοφόροι της δημοκρατίας...